Opijelo Đorđu Mihailoviću na „Zejtinliku“

SOLUN – Služenjem opijela na „Zejtinliku“ u Solunu danas je počela sahrana čuvara ovog srpskog vojnog groblja Đorđa Mihailovića.

Opijelu prisustvuju predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik i ministar za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije Nikola Selaković, a u čast čuvara „Zejtinlika“ postrojeni su i srpski gardisti.

Legendarnog djeda Đorđa danas na vječni počinak prate rodbina, poštovaoci, delegacije Republike Srpske, Srbije i Grčke.

Tokom sahrane odjeknuće i plotuni Garde Vojske Srbije.

Djeda Đorđe biće sahranjen u grobnici pored svog oca i dede, što je bila njegova želja. Neimenovani izvor izjavio je da je za sahranu donesen po jedan grumen zemlje iz Srpske, Srbije i Crne Gore.

Đorđe Mihailović čuvao je sjećanje na stradanje srpskih vojnika na Solunskom frontu. Znao je priču o skoro svakom stradalom junaku sahranjenom na „Zejtinliku“, groblju na kojem počiva 7.441 ratnik i koje je jedan od najznačajnijih simbola srpskog nacionalnog bića.

Svakog putnika namjernika dočekivao je sa šajkačom, u vojničkoj jakni i cokulama, i uz pitanje „odakle ste“ pričao priču o poginulim junacima toga kraja.

Nije bilo mjesta u Srbiji za koje nije čuo iako nikada nije bio, jer je iz svakog bar neko stradao na Solunskom frontu.

Đorđe Mihailović je rođen u Solunu 1. maja 1928. godine. Bio je treća generacija Mihailovića, čuvara srpske istorije i sjena srpskih vojnika poginulih tokom proboja Solunskog fronta.

Prvi čuvar groblja bio je njegov djed Savo solunski dobrovoljac rođen 13 kilometara od Kotora, u Grblju, koga je, kako neki izvori kažu, kralj Aleksandar imenovao na čelu državne komisije da sakupi posmrtne ostatke svojih saboraca i prijatelja sa bojišta i 250 grobalja širom Solunskog fronta.

O njihovim grobovima brinuo se do 1928. godine, kada je umro i kada je čuvanje započete tradicije, ali i istorije nastavio Đođev otac Đuro koji je grobove srpskih junaka sačuvao tokom Drugog svjetskog rata od nacističke pljačke ponekad i lukavstvom tvrdeći da NN na krstu na srpskom jeziku znači Nepoznati Nijemac.

Nakon smrti 1961. godine tu ličnu časnu dužnost, više od šest decenija neumorno sa velikom ljubavlju i predanošću obavljao je čika Đorđe.

Odlikovan je Ordenom srpske zastave drugog stepena.

Nekadašnji ministar spoljnih poslova Srbije Nikola Selaković i direktor Uprave za saradnju sa dijasporom Arno Gujon uručili su mu 2021. u ime države priznanje „Majka Srbija“.

Nagrada „Majka Srbija“ dodjeljuje se za izuzetan doprinos, rezultate i zasluge postignute u oblasti odnosa matične države i dijaspore, kao i matične države i Srba u regionu u humanitarnim aktivnostima, razvijanju i jačanju međusobnih veza, unapređivanju ekonomske saradnje i drugim aktivnostima kojima se doprinosi matičnoj državi, dijaspori i Srbima u regionu.

Kada je nagrada uručena deda Đorđe je rekao da je siromah iz siromašne porodice i da je cio svoj život posvetio groblju. „Nisam bio ni mnogo dobar đak. Voleo sam samo istoriju i geografiju“, rekao je tada.

On je 2020. godine dobio i srpski pasoš, što mu je, kako kaže, bila životna želja.

„Živeo sam za dan kada mi je Srbija dodelila državljanstvo. Živeo sam, jednako, kao i u nadi da doživim stogodišnjicu proboja Solunskog fronta“, rekao je Mihailović kada mu je uručen pasoš.

On je dodao da je to priznanje i za njega i za njegove pretke, koji su obavljali tu časnu dužnost.

O deda Đorđu je napisana i knjiga „Čuvar svetih humki“, a u Republici Srpskoj snimljen je film „Čuvar časti i ponosa – Đorđe Mihailović“.

Prije 10 godina o njemu je snimljen i dokumentarni film „Posljednji čuvar“.

(www.palelive.com/Srna)